« Ashtu si në tregimet tuaja, më pëlqeu tek Gjykimi i

Akullit gërshetimi e elementeve personale me

imagjinatën, shumëllojshmëria e gjuhëve, humori,

sarkazma me ndjeshmërinë. Barthélémy, ky njeri që

duhet ta vërë në pikëpyetje veten dhe tek i cili ndjehet

një afërsi me ju (ai shfaqej tashmë në një tregim tjetër),

është një hero i kohës sonë, si realiteti i botës së

jashtme – një imazh i përzier i një njerëzimi të

copëtuar, të kthyer në material thjesht për konsum – e

viziton, ashtu si dikur filozofët që e trajtonin çështjen e

‘shpirtit’.

E gjithë kjo është e thellë, e sinqertë dhe e përshkruar

me bukuri, pa humbur aspak nga cilësia.»

(J-M. G. Le Clézio)