Umid Najjari, Azerbajxhan

Umid Najjari, Azerbajxhan

Perktheu nga Anlishtja Jeton Kelmendi

Umid Najjari lindi në 15 Prill 1989 në Tabriz-Azerbajxhani Jugor (Iran). Pasi u diplomua në Universitetin Islamik të Tabrizit në 2016, ai hyri në Universitetin Baku Aurasia për të vazhduar studimet e tij në Filologji në Republikën e Azerbajxhanit.

“Vendi i zogjve” dhe “Përtej mureve” janë ndër veprat e tij të botuara krahas disa përkthimeve. Poezitë e tij janë botuar në SHBA, Kanada, Spanjë, Itali, Indi, Turqi, Uzbekistan, Irak, Kazakistan, Gjeorgji, Kili dhe media iraniane.

Ai fitoi çmimin Samad Behrangi në 2016. Ai u nderua me çmimin Ali bej Hosseinzadeh në vitin 2019. Ai është anëtar i Shoqatës së Autorëve të Azerbajxhanit (AYB) dhe Shoqatës së Autorëve të Rinj të Botës Turke (DGTYB).

NJË ATDHE I MADH SA OMBRELLA

Ti më ëndërrove
Ditën, të kam harruar
Kur e gjeta veten vetëm…
Po ju flas nga rrugicat zigzake të vjeshtës

… Ti më ëndërrove
Netët kur u bëra hi në qytetin e erërave
Kur ngarkova bredhjen në sy
Po flas nga radio e gjetheve
… Dëgjo!
Unë jam një stacion larg teje
Vetmia është drogë e hidhur, kurrë nuk i trajton dhimbjet e mia.

… Ti më ëndërrove
Në një grep gëlltiste një grumbull
Çfarëdo që shihet në pasqyrë është e gjitha vetmi…
Flokët e ndjesive të mia zbardhen pa ty
Ndërsa shkon larg, dhëmbi i mençurisë së ndjenjave të mia dhemb…

Malli im i madh është aq i madh sa një lypës pranë murit
Çdo hap është ennui pa ty…
Duke qarë për mallin tim
Më mbaj një atdhe të madh si ombrellë nën shi!

MUNGESA E QIRINJVE

Mungesa e qirinjve e bën këtë shtëpi të errët,
Muret janë të ftohta për shkak të gënjeshtrës së furrës
Cilët tinguj heshtin në anën tjetër të këtyre mureve?
Të gjithë janë të etur për duar në anën tjetër të mureve.
Do të dini më shumë,
do te kuptosh
I injoroj dhomat –
Unë po tregoj për dritaret e hapura në det.
… Unë injoroj anijet –
Po ju them për anijet e mbytura në det.

.. Lëreni derën hapur vetëm natën,
Vetëm harroni atë që ndodh në anën tjetër të mureve,
Harrojeni atë që thashë!

… Unë e injoroj diellin,
Vetëm ndez një shkrepëse për mua.

HIJA E MALLIT

Hija e mallit na hyn, kur nuk presim
Reja e vetmisë kalon mbi kokë
Muajt kalojnë…
Vitet tona mungojnë për pranverën
Lutjet tona humbje Zoti

… Drita e shtëpisë sonë të ndërtuar sipas ëndrrave bie
Në një moment ne jemi kthyer në natë
Rruga e vetmuar në një moment…!

… Vetmia nuk është një film për ta parë,
Kapitani i anijes së mbytur e njeh vetminë,
As aktori nuk e di të qajë.
Ndonjëherë e qeshura është fryma e fundit e të qarit
Për atë
Unë qesh që po largohesh kur shikoj foton tënde.

… Pyesni murin në këmbë lodhjen time
Pyet orën time të përmalluar..!

.. Zonja në vend të meje,
Miss për pemët e kapura nga këmbët,
Miss për zogjtë pa krahë si unë,
Miss për vetminë,
Zonjusha…!

ÇANTA IME E ZEMRËS

Në dhomën e vetmisë
Së pari një zog fluturoi, pastaj qielli ..
Kam harruar
Kam harruar çantën time të zemrës në taksinë e syve të tu
… atëherë
Kam harruar veten në kafenenë e mallit të këtij qyteti
Nuk e di sa dhimbje dere ka,
Unë nuk di për ata që vdiqën në dritën e hënës
Unë nuk e di historinë e atyre që qajnë…!

… Por
Ka dikush në tokë, qan në heshtje,
… Ai kurrë nuk mungon si një gur në rrugë
Kurrë nuk e kalon tokën si një re …
Ai flet për plagët e tij në errësirë,
Sillet si një Zot me shkronjat në zemrën e tij…

… E dini
Nëse nuk i tërheqim krahët vetes në pasqyrë,
Pikat e shiut e pastrojnë atë,
Ne do të harrojmë një ditë.
… E dini
Ata të harruar kanë përdorur për të dhënë
Qielli në sytë e tyre…