Author: iwabogdani

Poems by Emel KOŞAR (TURKEY)

Posted on December 10, 2024 by - ARTICLE, Artikuj, Artikuj

Emel KOŞAR (TURKEY)

Dr. Emel Koşar was born in Eskişehir. In 2003, she graduated from Turkish Language and Literature Department of the Faculty of Arts and Sciences of Mimar Sinan University of Fine Arts. She is currently a faculty member at Turkish Language and Literature Department of Faculty of the Arts and Sciences of Mimar Sinan University of Fine Arts. She has published her poetry and essays on Turkish literature in various literary magazines. She published her research and review books, scientific and literary works she edited, and 7 poetry collections.

 

ALL AROUND ME

at the back of the horse with flower mane
there are tears of hyacinth time
the growing wrath of darkness crinkling on my skin
wind: collapsing inwards
water: pursing of time
earth: the mysterious way in which God reveals his existence to us
the power of shadows
who has the scales of fire?

Translated by Yaprak Damla Yıldırım

 

ATLAS

how come i loved
that voice of yours to which i couldn’t give birth
your eyes are a cluster of stars
your shoulders taking on firmaments
are cold breaths of tablets
your fire hasn’t cooled yet
your silence that writes on water
your wrath tied to a thunder
is the unbearable burden of the world
Atlas the last castle of defeat

Translated by Yaprak Damla Yıldırım

WALTZ

the sorrow leaking from our history
threatens the throne of loneliness
it’s an art to resist
the doubt that gnaws our laughs
console me with your purity
decked with mosaics your voice
envelops sand grains
do not drag the wrecked past of ours
into the damnation dark
let the wings of death embrace us

Translated by Yaprak Damla Yıldırım

IWA Bogdani gives the awards to international poets 2024

Posted on November 26, 2024 by - ARTICLE, PRIZE

International Writers Association Bogdani (IWA Bogdani) is an international organization of writers with headquarters in Brussels, Belgium, and Pristina, Kosovo.

Our association, IWA Bogdani, annually honors distinguished personalities in the field of literature from around the world with honorary awards on November 27th. This year’s laureates are:

  1. Stanley H. Barkan, USA – Lifetime Career Award
  2. Dr. Maria Eugenia Soberanis, Mexico – For institutional performance in World Congress of Poetry
  3. Jeanette Eureka Tiburcio, Mexico – For international performance and organization of International event and the strong Poetry
  4. Dr. Bei Ta, China – For high level in Poetry and international performance.
  5. Keiko Anna, China/Canada – For international collaboration and brinking Poets together.
  6. Dr. Doc Drumheller, New Zealand – For support of publishing International Poetry in the magazine and promoting the Art of Poetry
  7. Dr. Zejnepe Alili Rexhepi, North Macedonia –
  8. Dr. Daniela Androvska, North Macedonia – For the strong message and high quality Poetry and Peace
  9. Ligor Shyti, Albania – For International culture organization and promoting Poetry and Peace
  10. Elizabeta Isufu, Albania – For the inspiration and quality in Poetry
  11. Dr. Kuei-shien Lee, Taiwan – For his beauty in Poetry and International collaboration.
  12. Cheikh Tidiane Gaye, Senegal – For the international support and organizing important events dealing with literature
  13. Reza Hosseini Beghanam, Iran – For Literary Translations
  14. Soudeh Negintaj, Iran – For poetry
  15. Tsipi Sharoor, Israel – For love poetry
  16. Belfour Hakak, Israel – For beauty in Poetry and literature critics.
  17. Prend Buzhala, Kosovo – For lyrics in poetry and strong message 

IWA Bogdani wishes success to all the laureates in their careers.

 

 

 

 

SI JETOHET MIRË NË PRISHTINË nga Jeton Kelmendi

Posted on November 19, 2024 by - ARTICLE, Artikuj, Artikuj

SI JETOHET MIRË NË PRISHTINË

Në Prishtinë jetohet gjithësi,
por të jetosh mirë kërkon mjeshtri,
jo domosdo dije, jo patjetër shpirt të pastër.
Duhet të jesh vazal i pushtetit,
të dish si t’i përkulesh hijes së tij,
të lëkundësh kokën, edhe kur s’të pëlqen.
Në shenjë se pajtohesh, si çke me të.

Mjafton të dish të gënjesh bukur,
të shitesh si i sinqertë dhe pastaj
të shohësh sesi të besojnë.
Fjalët janë pasaporta e suksesit,
e vërteta mbetet në kafaz,
nëse s’di ta tjetersosh veten,
ti vetë bëhesh armiku yt më i madh.

Në Prishtinë, të jetosh mirë nuk është fort e rëndë.
Duhet vetëm një leksion i vogël:
të harrosh kush je, të marrësh formën e tyre,
të njohësh gjuhën e të sharave,
dhe të shndërrohesh në reflektim të zbrazëtisë.

Nëse s’beson, eja dhe provo një javë.
Mos pyet më për mënyrën,
shiko ekranet e mediave
që edukojnë si të bëhesh degjenerues i “mirë”.
Të mësojnë t’i pështysh pa mëdyshje
ata që nuk mendojnë si ti,
të brohorasësh boshtet bosh të urrejtjes,
thejshtë, të jesh pjesë e korit të injorancës.

Në trafik, ngutet secili,
jo për të arritur diçka, por për të të lënë pas.
Në teatër, shkojnë vetëm aktorët e ca të panjohur,
kurse të tjerët, nga larg, protestojnë.
Kultura këtu bëhet nga ata që s’kanë kulturë,
e artin e bëjnë ata që s’dinë çfarë është arti.
beso ose jo, krejt injorantet janë bërë artista…

Te ardhmen ta qeverisin hajdutët,
sepse kështu e trajtojnë njeri-tjetrin ata që udhëheqin.
Një spektakël grotesk ku titulli është:
“Si të rrëzosh tjetrin për të ngritur veten.”

Nëse do të jetosh mirë në Prishtinë,
mëso mirë shkollën e të sharave,
fillo lavdërimin e injorancës,
zgjidh fjalët e zbrazëta dhe ngulmime të forta,
dhe, kur të vijë koha për zgjedhje,
voto për inat, kurrë për bindje.

Në Prishtinë, e ardhmja është thërrmuar
në duart e atyre që i japin jetë thashethemeve,
që ndjekin hapat e tyre mbi kujtimet e tjetrit.
njëzet vjet shkatërim, thua se
para këtyre viteve paskemi qenë
parajsë.
Po, nejse ma,
me rendësi është të dijsh të jetosh mirë,
e për këto tjerat, s’ka rëndësi.

Nëse të pyet dikush ndonjëherë,
“Si jetohet mirë në Prishtinë?”,
mos thuaj asgjë.
Shikoje të drejtën në sy dhe hesht.
Në këtë heshtje, ndoshta, gjen të vërtetën e humbur.


Por, si nuk jetohet mirë në Prishtinë

Nëse je i ndershëm, vaj halli për ty,
jeta këtu të pret me shpate të mprehta,
ku çdo hap i drejtë të bën armik të turmës.
Shto kësaj faktin e një krenarie të vogël,
dhe çdo ditë bëhet fushëbetejë.
Ata që ecin drejt, këtu nuk ecin gjatë.

Nëse nuk bëhesh si ata—
në medie, në politikë, në kulturë, në biznes—
thjesht të harrojnë, sikur s’ekzistoke kurrë.
Një fantazmë në një qytet të verbër,
ku vlerat janë lëshuar në ankand,
dhe njeriu matet me peshën e poshtërsisë.

Në Prishtinë, të jesh i drejtë është barrë,
të kesh ndershmëri është mallkim.
Të gjithë ata që nuk lyejnë duart me baltë,
mbeten në hijen e harresës,
sepse këtu, vetëm ata që dinë të shtiren,
të përkulen e të buzëqeshin rrejshëm,
marrin çelësat e “suksesit”.

Këtu njeriu ka dy alternativa:
të jetosh mirë me maskaradën e këtij moderniteti,
apo të mos jetosh mirë, por të ruash shpirtin tënd.
Por a ia vlen kjo sakrificë, kur gjithçka rreth teje
vret përditë çdo grimë shprese?
njerëzit zgjedhin një të rrugë të tretë;
Emigrojnë, largohen nga vendi.

Nuk jetohet mirë në Prishtinë,
kur dinjiteti i burrave e grave
shitet për pak rehati dhe lavdi boshe.
Kur më e keqja ngrihet mbi më të mirën,
dhe mendimi i pastër mbytet nën valët e thashethemeve.

Në Prishtinë, ata që heshtin dhimbjen e tyre,
nuk kanë vend në këtë qytet të zhurmshëm.
Ata që shohin përtej interesave të ngushta,
mbeten si gurë të palëvizshëm në lumë,
ndërsa uji i turbullt kalon duke i shpërlarë.

Por prapë, si nuk jetohet mirë në Prishtinë?
Kur zemra kërkon të ruajë një grimë dëlirësie,
kur nuk pranon t’u bashkohesh, të shesësh shpirtin,
kur zgjidh të ecësh vetëm, në rrugë të thjeshta,
atëherë kupton se lumturia nuk matet këtu.

Në këtë qytet, ku pasuria dhe lavdia
janë kurora për mbretër pa zemër,
nuk jetohet mirë nëse sheh drejt,
nuk jetohet mirë nëse flet drejt.
Por ndoshta, pikërisht këtu,
fillon të kuptosh se ka një ndriçim tjetër:
ajo mirëqenie që nuk matet me pasuri,
por me paqe që jeton në shpirt.

Në Prishtinë
Në këtë qytet ku asnjë gazetë më nuk shtypet,
Ku lexon dhe ku s’lexohet,
Intelektualët frikën mbështjellin me heshtje,
E interesat e tyre bëjnë të flasin pakuptueshëm.

Portalet janë si mjegulla e mëngjesit,
Numra klikimesh, lajme pa rendësi.

Nëse ke diplomuar në sharje
apo ke magjistruar në fyerje,
Numri i klikimeve rritet, e vërteta zbret.
në rregull, me rendësi është
Si ta thyesh qafen ‘bukur’,
Big Brother të mëson gjithçka, mësimi i krimit.
Nëpër ekrane, çfarë shohin sytë,
Mediet elektronike, nuk njohin asnjë të vërtetë.

Zotëri, kurkushin e bëjnë të famshëm,
Zonjushen asgjë, as një fjalë. Madhështore…
Një botë e vërtetë ku klikimet mbretërojnë,
Në qytetin ku mendimi nuk ngrihet, vetëm rrjedh.

Prishtinë me 18 Nëntor 2024

Poems by IVAN GRAHOVEC, Croatia

Posted on November 12, 2024 by - ARTICLE, Artikuj

IVAN GRAHOVEC

BIOGRAPHY  

Born in 1946 in Mačkovec near Čakovec. He writes poetry, haiku, aphorisms, poetry imbued with humor, in his region dialect and standard. So far, he has published 10 books, 3 books of poetry in region dialect, 4 in standard, 1 collection of haiku poetry and 2 collections of aphorisms. His literary works have been published in anthologies, web magazines and humorous and satirical magazines Pikač from Prelog, Zlatna smoliga from Malog Mihaljevac and Srak from Samobor. Recently, he is a contributor to the e-magazine Uh!Aha!. He is the organizer of poetry meetings in Čakovec and Međimurje, the editor of twenty anthologies and e-books, and cief editor of the humorous and satirical e-magazine Apollon. He is a member of several cultural art associations.

 

POEMS BY IVAN GRAHOVEC

 

BREATH OF LIFE

 

While lightning tears the horizons of dreams,

I listen to the rhythm of my heart,

there, on the bed where silence rests,

while in the darkness of the night the moon whispers faintly.

 

Storm outside, peace and tranquility inside me,

in every new dawn,

in every new breath of dawn,

I find traces of existence.

 

Time flows, it doesn’t stop, it won’t,

in the silence of the soul, the answers line up,

maybe tomorrow, maybe already now,

my time will instill wisdom in me.

 

And as I lie so awake, I think,

what is the meaning of my life, everything,

where is my time, in a new breath?,

at this moment, at this time of life?

 

EVIL

 

Blinding flashes in the sky,

with the deafening sound of explosions,

they mercilessly holding their breath

children scared to death,

left to a merciless fate

in the everyday life of a colorless place,

full of ruins and the smell of death

which blows the wind through impassable streets.

 

There are no more screams, no more anger.

Because the grip of reality brings nothing,

except the death that evil brings,

thrusting their iron spears

into the hearts of thousands of innocent children.

 

YOUR LOVE

 

In my heart you are the light that sleeps,

like a star that lights up the night.

Your smile, warm, gentle and gentle,

it warms my heart, I especially like it.

 

Every day with you is a gift for me,

every night brings a new passion of love.

Your arms, a warm embrace always, now,

it is my happiness, my future and my hope.

 

Through starry nights and sunny mornings

your love leads me to a happier tomorrow.

In your look, serenity, light shine,

you live in my heart, forever, know.

 

Our love, eternal, clear water pure,

it shines like the brightest star.

You are my life, my favorite song,

I want your love to warm me forever.

IWA Bogdani boton librin e ri ‘Udhëtim në kohë’ te autores Bora Balaj

Posted on November 7, 2024 by - BOTIMET

Parathënie për librin “Udhëtim në kohë” të autores Bora Balaj:

Nga Jeton Kelmendi

Në këtë udhëtim poetik, Bora Balaj na çon përmes thellësive të shpirtit të saj, duke hapur dritare në botëkuptimet, emocionet dhe reflektimet e një gruaje të fortë, të përballur me sfida jetësore të papërshkrueshme. Libri “Udhëtim në kohë” sjell një mozaik poezish të mbushura me filozofi, ndjeshmëri dhe sinqeritet, ku autorja ndan me lexuesin një rrugëtim të brishtë, por të fuqishëm përmes jetës dhe kohës. Se njeriu është një qenie e cila me përkushtim dhe vendosmëri mund t’ia dal secilës sfidë, ketë na e deshmon autorja Balaj, e cila ketë ‘rrugëtim’ e ka bërë dhe vazhdon ta bëjë me kujdes dhe me besim se ia del suksesshëm.

Poezitë e Bora Balës janë të mbushura me një ndjeshmëri të thellë, ku temat si vetmia, dashuria, dhimbja dhe shpresa ndërthuren në vargje të pasura me metafora. Ajo përshkruan vetveten si një shpirt që sfidon dhimbjen, duke kërkuar dritën në errësirë, dhe përçon mesazhe të qarta për forcën e brendshme dhe qëndresën. Në çdo poezi, ndjehet një lidhje e fortë me natyrën, me kujtimet, me dashurinë e humbur, si dhe një reflektim i thellë mbi rolin e gruas dhe identitetin e saj në këtë botë komplekse. Poetja Balaj duket se ka një vullnet shumë të fuqishëm, saqë të mahnit, por gjithnjë duke u mbështetur në arsyen.

Lexuesi do të ndjejë dhimbjen e saj të ngulitur në çdo varg, por njëkohësisht do të vlerësojë forcën që i buron nga shpirti, e cila e udhëheq drejt një shprese të heshtur, por të palëkundur. Në këtë libër, Bora Balaj ka krijuar një hapësirë ku ndjenjat janë të lira të flasin, ku rrëfimet personale bëhen universale dhe ku çdo lexues mund të gjejë një copëz të vetes. Mbase dikush edhe mund të mendoj se shprehja e asaj që ndien një person, duhet të jetë I izoluar nga qasja e hapur, pork jo mbase shumë më e fuqishme del të hjetë kur shfaqet si qasje universal, prandaj edhe i jep guximin autores të ketë liri në shprehje dhe në përceptim të gjërave.

“Udhëtim në kohë” nuk është vetëm një  përmbledhje poezish, por një reflektim i thellë mbi vetë jetën, një udhëtim përmes kohës që na fton të ndalemi, të mendojmë dhe të ndjejmë me tërë qenien tonë.

Umid Najjari, Vice-President of IWA Bogdani

Posted on November 6, 2024 by - ANËTARËT, MEMBERS

Umid Najjari was born on 15th of April 1989 in Tabriz (Iran). After graduating from Islamic Azad University of Tabriz in 2016, he entered Baku Aurasia University to continue his studies in Philology in Republic of Azerbaijan. “The land of the birds” and “Beyond the walls” are among his published works in addition to some translations. His poems have been published in USA, Canada, Spain, Italy, India, Turkey, Uzbekistan, Iraq, Kazakhstan, Georgia, Chile and Iranian media. He was awarded the International LIFFT festival diploma in 2019. He achieved “IWA Bogdani” Award in 2021. He was awarded the “Mihai Eminescu” Award in 2022. He was awarded the International Prize “Medal Alexandre The Great” in 2022. Najjari has also been elected Vice-President of the BOGDANI international writers’ association, with headquarters in Brussels and Pristina. And He is an active member of the Turkic World Young Authors Association
.****

Bermuda Triangle

I’m a soldier who has lined his face to the cold wall of the trench

My bullets are words …

Place your eyes on mine!

We all are wounded in this war.

We’re all exiled in our land…

Place your eyes on mine!

Your eyes are like Bermuda Triangle

The gone never come back …

If you’re asked, respond:

The poet never came back!

***

The snow

The nights that I miss

Your voice is like a song that Lord recites

Comes like snow to my morning.

Silently…

White …

***

Tragic Poem

A piece of me has stayed far away

Under the rain

Those are gone from me, don’t have a “return” ticket

The storm is the nightmare of the trees on old nights

The fingerprint of a woman is shivering in the fancy of windows

A prisoner with hands like an elm leaf

Whose voice as light

In the name of the freedom

She may write this poem on the wall of his cell

May give birth by the voice of pigeons instead of the sun this spring

Instead of the bullet wound of the girl in this war

May shot this poem into her heart …

“May”s are birds of pain in the sky of wishes

Fly … fly … and disappear.

The past of my hands are Greek Gods

Has been forgotten

Buried in the cemetery of history

My eyes were buried in your far beautifulness

Bury me with my loneliness in autumn colors

It’s autumn …

Leaves are bulletin of elections

The trees elect the death

***

The cemetery of letter

I kissed the darkness of the night …

I entered into the sun pages of the morning.

My hands bear the greenness of leaves,

Spring is my hands …

Looked into the world to find my eyes.

The legs of men pain,

Scarf blows on the head of the woman,

The scarf

Blows like the flag of the country,

Blows …

The hands are opened to the poem in my mind,

Catches the skirt of twilight,

The opened hands for the poem in my mind are shackled,

Drowned in the sweat

It’s a long time, the mirrors don’t show the poets

Poets have been buried in the cemetery of letters

Here, the sun sets down with the time of women

Here, the wind blows from darkness

***

The love beast

Nothing remained for trust

Nothing remained for waiting

The last train left empty

The people of memories didn’t catch the train …

This season passed very hard

Like a year without spring

Nothing remained for cheering glasses

No kneed to rest our heads …

The color of my voice is autumn

Falls from the boughs of love

The lips are closed …

The window is covered by steam …

The beast of my love lives in a glass

Breaks by a word

I can die by a word …

Poetika e Jeton Kelmendit, si inspirim dhe  meditim i thellë filozofik.

Posted on October 10, 2024 by - ARTICLE, Artikuj

Poetika e Jeton Kelmendit, si inspirim dhe  meditim i thellë filozofik.

Agron Shele, shkrimtar

Poezia, si atribut i fuqisë shpirtërore të njeriut dhe shprehja më e lartë e fjalës së përzgjedhur,ngrihet mbi të gjitha zhanret tjera të artit dhe aktualizon si përherë, magjepsjen e saj marramendëse.Brishtësia e fjalës artistike, lojërat me të, beftësia dhe muzikaliteti, kompozicioni elokuenca shpirtëroretejçojnë magjinë e vërtetë të artit. Nëpër këto konture dhe me individualitet të plotë shfaqet forcashprehëse dhe stilistika e poetit të ri Jeton Kelmendi.

Një paraqitje e tillë figurative shpreh më së miri frymën e lartë artistike të kërij autori, i cili memuzikalitetin e vargjeve, ndërthurjen dhe lojën me fjalët, kuptimësinë dhe mesazhin e dhënë, kapublikuar denjësisht vlerat individuale poetike, por dhe fjalën e bukur artistike shqipe.

“Sa here shëtis brenda
Vetvetes
Të takoj ty
Tek secili udhëkryq

Nga një shenjë e jotja
Nga një dritë e gjelbër
E imja
Në qiell m’ shndrisin sytë e tu”.

Kjo shëtitje e pazakonë përbrenda vetvetes, mes mistizmit dhe prognozës që shoqëron qeniennjeri, në kuptimin e thellë dhe tejet meditus të përtejshpirtit, sjell flirtin e vetë poetit. “Sa herë shëtis” -pyet veten autori? Drejt kujt?  Ku?  Oazeve të shpirtit, qiejve të pasionit, apo nënështrimit tëprocesionit të vet, thirrmës emetuse të jetës, për të ecur, gjalluar dhe më pas “Tek secili udhëkryq”,atje ku pleksen dhe ngatërrohen të gjitha aludimet me idolet. “Nga një shenjë e jotja/Nga një dritë egjelbër/E imja“. Refleksion i plotë i pasqyrës shpirtërore “shenjë e saj”, refleksion i plotë ngjyrashpoetike “dritë e gjelbër”, të cilat traskiptojnë estetikë, figuracion dhe muzikalitet. Ky vargëzim shprehdhe shpalos më së miri ornamentin dhe lajtmotivin artistik, por paralelisht shpreh dhe ideimin dhehapësirën e gjerë të mendimit.

“Cili njeri
Kish mundur me udhëtue kaq larg
Po e pyes poetin që ishte
Tek e shikoja
Atë që se shihja
Dhe me ferk të mëngjesit
Mbërrita
Të porta e shpirtit
Dy rreze më prisnin
Hej njeri
Sërish u takuam“.

Lojëra dhe ndërthurje fjalësh. Kompozicion poetik dhe partiturë muzikale që tërheq, rrëmbendhe befason. Epiqendërzim i njeriut të dyzuar mes ekzistencializmit dhe shpirtëzimit, diapozon qëvështron tridemisionalisht (+vështrim poetik), të cilin në harmoni me elementët plotësues natyrorë(feksje e ditës së re + rreze drite), ku kjo e fundit paraqitet me rreze shprese dhe rreze jete, plotësonmë së miri vetë sugjestionimin tonë. Në fund riciklimi i gjithë termionologjisë së përdorur mbetet potek njeriu, tek qënia e deshifruar fizikisht, shpirtërisht, mentalisht, potencialisht dhe relativisht.

“Dy zonja ulur në bar
Më prisnin
Njëra më shfaqej
Si Dielli
Tjetra si Hënë
Kur mbërrita pranë tyre
Sërish ti ishe

Zonja e parë
E dyta

Dashuria”.

Elementet parësore me lojalitetin e fjalës dhe shpërthimet e qenies mbeten të njëjta, gatikostante, të cilat figurativisht pasthirrmojnë “Zonja e parë”, dhe jo pa qëllim, sepse thelbi i gjithë këtijreferimi është individualiteti, vetëdija dhe kreativiteti botëkuptimor që na shoqëron. Elementi lirik“Dashuria” jepet me bukurinë e Hënës, me sonetin drithërues të mbrëmjes, me zjarrin dheshkrepëtimën e yjeve, e cila zbukuron dhe thur mijëra ëndërrime.

“Gjithë ky rrugëtim
Për të arritur deri te vetë vetja”.

Vargjet e fundit të kësaj poezie përmbyllin udhëtimin mistik, ashti si Diogjeni me qiri në dorë, icili endej në kërkim të njeriut dhe mes gjithë kësaj harmonie poetike, si parashtrim idesh kohore,thyerje konceptesh dhe percepetimi filozofik, autori Kelmendi arrin tek vetvetja, tek qendra e referimitdhe këndvështrimi i botës panoramike me sugjestionin dhe refleksivitetin individual, atë të një poetidhe autori global.

“Si shkohet për tek vetvetja”, shpreh më së miri këndvështrimin filozofik të autorit, hedh dritërreth konceptit dhe qendërzimit të botës universale njerëzore, shpreh artikulimin e mendimit dhedrejtpeshimit të ndërgjegjies që na shoqëron dhe veçon, parashtron dimesione të reja referimi dhezbërthime të thella psiko-analitike si dhe e bën poetin Kelmendi rrëfyes të meditimit dhe mendimit tëlirë progresiv.

Shtëpia  Botuese “IWA BOGDANI” është në proces të botimit të ANTOLOGJISË ME POEZI HAIKU NGA AUTORË/E SHQIPËTAR/E.

Posted on October 7, 2024 by - ARTICLE, Artikuj

KONFIRMIM PËR TU KYCUR NË ANTOLOGJINË  E HAIKUT TË AUTORVE SHQIPTAR

Shtëpia  Botuese “IWA BOGDANI” është në proces të botimit të ANTOLOGJISË ME POEZI HAIKU NGA AUTORË/E SHQIPËTAR/E.

Ftohën të gjithë autorët/et shqipëtar/e që kanë të botuar një libër ose me shumë me haiku në shqip, nga Shqipëria, Kosova, Maqedonia e Veriut, Mali i Zi, dhe diaspora, duhet ti dërgojn librat e tyre me poezi HAIKU  për ti përzgjedhur  për botim në ANTOLOGJIN  E HAIKUVE  TË AUTORVE SHPIPTAR.

Ekipi i këtij projekti përbëhet nga:

  • Prof. Dr. Jeton Kelmendi, botues i shtëpisë botuese : IWA BOGDANI ,Prishtinë .
  • Ideator dhe përpilues kryesor i antologjisë është Prof. Dr. Xhemil Bytyçi, autor i 13 librave me haiku në shqip.
  • Kryeredaktor: Xhemil Bytyçi, poet nga Kosova.
  • Redaktorë të tjerë Ragip Zhguni, poet nga Elbasani, dhe Prend Buzhala poet dhe gjuhëtarë nga Prishtina.
  • Lektor-Shefqet Riza .

Për t’u përfshirë në këtë antologji, autorët/et duhet të dërgojnë përmes email-it (postës elektronike) ose postës së rregullt këto dokumente:

  1. Dërgimi i një libri ose më tepër si PDF (ose kopje fizike) me poezi haiku. (Autorët duhet të kenë të botuar së paku një libër me poezi haiku.)
  2. Foto të autorit/es.
  3. Biografi të shkurtër — maksimumi 10 fjali.
  4. Dokument të firmosur ku e jepni pëlqimin për botimin e haikuve tua në projektin “Antologjia e Poezisë Haiku nga autorë/e shqipëtar/e”.
  5. Për autorët/et të cilët/at nuk gjenden më në mesin tonë(janë në përjetësi) librin ose librat e tyre me haiku dhe dokumentet  tjera duhet ti plotësojnë dhe ti dërgojnë familjarët,me pëlqimin e familjarit se mund të botohen në antologji.
  6. Informata e juaj personale për kontakt : emri i plotë i autorit/es, adresa, telefoni, dhe email-i i juaj ose, facebooku.

Afati i fundit: 31 dhjetor 2024.

Autorët/et inkurajohen t’i dërgojnë të gjitha këto dokumenta  me  e-mail  ose përmes postës së rregullt në adresën:

Prof. Dr. Xhemil Bytyçi

Rr. Bedrush Qollaku 24, Matiqan

Prishtinë, Kosovë, 10000

Tel.+ 383-44-119-501

e-mail: xhemilb@gmail.com

facebook.com/xhemil.bytyci

  1. Këtë informat mund t’ia shpërndani shokëve dhe miqëve të juaj poet përmes e-mailit ose facebookut  të juaj.

IWA Bogdani boton librin e ri te poetit Adem Shkreli – DRITËHIJET E JETËS

Posted on October 1, 2024 by - ARTICLE, Artikuj, Artikuj, PUBLICATIONS

Adem Shkreli – DRITËHIJET E JETËS

Poezia dhe jeta në “Dritëhijet e jetës” nga Adem Shkreli

Nga Prof. Jeton Kelmendi PhD

Poezia është streha ku mendimet më të thella dhe emocionet më të fuqishme gjejnë shprehjen e tyre. Në librin e tij me poezi, “Dritëhijet e jetës”, autori Adem Shkreli na fton në një udhëtim të veçantë përmes valëve dhe stuhiakeve të jetës njerëzore. Ky libër është një përmbledhje e poezive që prekin thellësitë e shpirtit dhe na sjellin në vëmendje kompleksitetin e përvojave që përbëjnë ekzistencën tonë. Libri me poezi “Dritëhijet e Jetës” i poetit Adem Shkreli është një vepër interesante që mbledh një pasuri të rrallë të krijimtarisë së tij nga dorëshkrimet e vjetra, të shkruara midis viteve 1957 – 2003, përgjatë punës së tij dhe nëpër shumë vende e qytete të ndryshme. Kjo përmbledhje na ofron një pasqyrë autentike të evoluimit të mendimit dhe ndjeshmërisë poetike të Shkrelit, duke e ruajtur të pacënuar frymën e kohës kur janë shkruar këto poezi. Ajo përbën një testament të çmuar jo vetëm për dashamirësit e poezisë, por edhe për studiuesit e gjuhës dhe kulturës shqiptare. Me një gjuhë të gjallë dhe të thjeshtë, por gjithmonë të përpunuar dhe të mbushur me ndjenjë, Shkreli shfaq mjeshtërinë e tij në përshkrimin e jetës njerëzore dhe sfidave të saj. Secila poezi përçon ndjenjën e kohës kur është shkruar, duke na përcjellur përmes dekadave të ndryshme, duke ruajtur autenticitetin dhe koherencën e stilit dhe gjuhës që ai ka përdorur në momente të caktuara të jetës së tij.

Ky libër, që përmbledh më shumë se katër dekada krijimtari, është një dëshmi e përkushtimit të Shkrelit ndaj artit të fjalës, por edhe ndaj një realiteti shpirtëror dhe historik që ka ndryshuar me kohën. Vargjet e tij janë të thurura me ndjeshmëri të hollë, të ndikuara nga përjetimet personale, ngjarjet historike dhe ndryshimet shoqërore që kanë prekur jetën e tij dhe të popullit të tij. Në secilën poezi ndihet një forcë e veçantë, një zë që reziston ndaj stuhive të kohës dhe kërkon të gjejë kuptimin në trazirat e brendshme dhe të jashtme të botës. “Dritëhijet e Jetës” nuk është thjesht një përmbledhje poezish, por një dëshmi e një udhëtimi të gjatë krijues, ku Shkreli ruan origjinalitetin dhe koherencën stilistike të veprave të tij të hershme, pa e ndryshuar natyrën e tyre në procesin e përmbledhjes. Përmes kësaj vepre, lexuesit kanë mundësinë të ndiejnë freskinë dhe emocionin që autori ka derdhur në vargjet e tij, duke ruajtur të gjallë frymën dhe gjuhën e periudhave në të cilat janë shkruar. Kjo përmbledhje autentike na sjell një kujtesë të rëndësishme të ndikimit të fortë që koha, vendi dhe përvojat personale kanë në formësimin e naë krijimtarie të veçantë letrare. Përmes saj, ne mund të shohim jo vetëm stuhitë që autori ka përjetuar, por edhe mënyrën sesi ai ka zgjedhur t’i përballojë dhe t’i shprehë ato përmes vargut poetik. Është për keqardhje që autori nuk është në mesin tonë, tani që po e botojmë ketë libër poetic. Poeti Adem Shkreli, përsa ishte gjallë sikur e harroj vetën dhe kujdesej për botimet e Azem Shkrelit i cili ishte vëllai i tij. Këto poezi i ka mbledhur dhe radhitur nga dorëshkrimet zonja e tij, Serbeze Shkreli, të cilës i shoprehim faleminderime.  Nga aspekti përmbajtësor poezitë e Shkrelit janë të gjalla, plot ritëm dhe të mbushura me ndjenja të thella. Përmes një gjuhe të thjeshtë, por të fuqishme, ai arrin të përshkruajë momente të dhimbshme, gëzime të papritura dhe sfida që njeriu përballet gjatë jetës së tij. Titulli “Dritëhijet e Jetës” përçon menjëherë idenë e luftës me vështirësitë dhe përplasjet e vazhdueshme të realitetit, por gjithashtu na kujton se, pas çdo stuhie, gjithmonë vjen një qetësi e re, një dritë që shfaqet pas mjegullës. Çdo poezi në këtë përmbledhje është si një fragment i një rrëfimi më të madh, që përfshin pasionet, ndjenjat dhe reflektimet e autorit mbi jetën dhe njerëzimin. Stuhitë që përshkruhen në këto vargje nuk janë vetëm ato që vijnë nga jashtë, por edhe ato të brendshme, që burojnë nga shqetësimet dhe përplasjet emocionale të qenies. Autori me mjeshtëri i përshkruan këto përvoja, duke krijuar një relacion të thellë me lexuesin. Në këtë libër, lexuesi nuk është vetëm një vëzhgues pasiv i stuhive të tjerëve; ai bëhet një pjesë e tyre, duke ndier çdo furi dhe qetësi që ndjek pas. Poezia e Shkrelit është një pasqyrë ku mund të shohim pjesë të vetvetes, frikërat dhe shpresat tona. Dhe pikërisht në këtë aftësi të tij për të komunikuar ndjenjat më të thella qëndron forca e këtij libri. “Dritëhijet e Jetës” është një libër që nuk mund të lihet lehtë mënjanë. Ai të tërheq brenda, të mbështjell me valët e tij dhe të lë të mendosh për fuqinë e jetës dhe për betejat që çdonjëri prej nesh duhet të përballet.

 

Nihad Aliyev, Azerbaijan

Posted on September 10, 2024 by - ANËTARËT, ARTICLE, Artikuj, Artikuj, MEMBERS

Work name: Master of rubaiyat, poet, philosopher and mathematician Omar Khayyam.
Painter: Nihad Aliyev Size: 50 sm * 70 sm Technique: Pencil and mixed media on paper Year:
2024 Country: Azerbaijan
Work name: American writer, educator and politician Hellen Keller, who has lost her sight, speech and hearing. Painter: Nihad Aliyev Size: 50 sm * 70 sm Technique: Paper, acrylic. Year: 2021 Country: Azerbaijan